انواع پیشروی :

الف ) پیشروی مخفی : هر گاه طوری به دشمن نزدیک شویم که هنگام پیشروی بوسیله او دیده نشویم پیشروی مخفی انجام داده ایم .این نوع پیشروی را با استفاده از شیارهای عمیق و زیر درختان و کشتزارهای مناسب و همچنین در تاریکی شب و هوای مه آلود و گرد و غبار و یا گلوله های دودانگیز ، ضمن رعایت سکوت کامل میتوان انجام داد .

ب ) پیشروی نمایان : هرگاه زمین اجازه پیشروی مخفی را ندهد ممکن است پیشروی بسوی دشمن بصورت نمایان انجام گیرد . در این پیشروی دشمن روی ما دید دارد و اگر در برد جنگ افزار او باشیم می تواند به ما تیراندازی کند .لذا برای اینکه به دشمن نزدیک شویم باید :

1 – یا او را بکشیم .

2 – یا با ایجاد دود مانع دید او شویم .

3 – یا با تیراندازی او را وادار کنیم که خود را مخفی کرده و نتواند روی ما اجرای آتش نماید.

ج ) پیشروی مختلط : در صورتیکه برای نزدیک شدن به دشمن از دو نوع پیشروی مخفی و نمایان با هم استفاده کنیم ،پیشروی ما مختلط خواهد بود .در این قبیل موارد باید تا آنجائی که امکان دارد از شیارها و یا دیگر عناصر محدود کننده دید دشمن برای پیشروی استفاده نمائیم .

عوامل مؤثر در پیشروی :

الف ) داشتن برتری آتش نسبت به دشمن : زمانی می گویند ما به دشمن برتری آتش داریم که حجم آتشهای ما روی دشمن بیشتر از آتش دشمن روی ما باشد و دشمن برای حفظ خود مجبور شود به اعماق سنگر فرو رفته و نتواند به ما تیراندازی کند و یا دقت تیراندازی خود را از دست بدهد.برتری آتش را میتوان با آتشهای پشتیبانی مانند توپخانه ، تفنگهای بدون عقب نشینی ، خمپاره و ... بدست آورد .

ب ) اختفا : تا آنجائی که امکان دارد باید برای نزدیک شدن به دشمن از راههای مخفی و پوشیده استفاده نمائیم .زیرا با داشتن اختفا و پوشش میتوان بدون اینکه بوسیله دشمن دیده شده و احتمالاً کشته شویم ، حرکت خود را به آسانی ادامه دهیم .

ج ) سرعت : هر قدر زمان واقع شدن در معرض دید دشمن را کوتاهتر کنیم و هر اندازه زودتر بتوانیم دشمن را از پای در آوریم به همان نسبت فرصت دشمن برای تیراندازی به ما کمتر میشود لذا با پیش بینیهای لازم و صحیح باید در حرکات بطرف دشمن سرعت را بکار برد .

د ) زمین : بهره برداری از عوارض زمین در شرایط مناسب مانند : شب و روز ، هوای بارانی و آفتابی ، دور و نزدیک بودن به دشمن و همچنین جنس زمین (سختی و نرمی ) یکسان نیست و باید جنبه های مختلف آنرا برای استفاده در نظر گرفت .

شدت آتش در جنگهای امروزی عمل پیشروی را یکی از مراحل مشکل و خطرناک میدان رزم نموده است .با در نظر گرفتن محل عده های خودی و دشمن این پیشروی ممکن است دور از دشمن ، زیر دید دشمن ، زیر آتشهای دور و نزدیک دشمن انجام گیرد .استفاده از زمین و سایر عوامل مؤثر در هر یک از سه حالت یاد شده متفاوت بوده و باید جنبه های مختلف را در هر وضعیت رعایت نمود .

الف ) پیشروی دور از دشمن : در این وضعیت حرکات معمولاً به حالت قدم با اتخاذ آرایش مناسب تحت کنترل فرمانده صورت می گیرد.چون پیشروی معمولاً خارج از دید زمینی دشمن انجام میشود ،حرکات در دو طرف جاده ها و از راههای مناسب با سرعت معقول اجرا و تا آنجائیکه امکان دارد باید از خستگی و فرسودگی افراد جلوگیری نمود .هنگام حمله هوایی دشمن برای کاهش آسیب پذیری باید بطور نا منظم پراکنده و از شیارها و گودیهای اطراف استفاده کنند .

ب ) پیشروی زیر دید دشمن : در اینگونه موارد باید تلاش کنید که از طرف دشمن دیده نشوید .زیرا اگر دشمن متوجه پیشروی شما گردد :

1 – اثر غافلگیری کم میشود .

2 – زیر آتشهای جنگ افزارهای کالیبر بزرگ دشمن قرار خواهید گرفت.

3 – به محض رسیدن به برد جنگ افزارهای کالیبر کوچک ، دشمن با آمادگی کامل قبلی آتش پیش بینی شده شدیدی روی شما اجرا خواهد کرد.

ج ) پیشروی زیر آتشهای دور و نزدیک دشمن :

1 – پیشروی زیر آتشهای دور دشمن : هنگامیکه زیر آتشهای دور دست دشمن مانند توپخانه و خمپاره انداز قرار گرفتید باید :

الف – بلافاصله در اولین شیار یا حفره موجود و در صورت نبودن آن در گودترین نقطه زمین درازکش نمائید.

ب – شناسائی دقیق و سریع بعمل آورده و سپس تا آنجائی که امکان دارد محل مورد اصابت را دور بزنید.

ج – در صورتیکه به علل مختلفی نتوانید آنرا دور بزنید به شرح زیر عمل کنید:

* آهنگ تیر را با استفاده از فاصله زمانی دو ترکش متوالی بدست آورید.

* با درنظر گرفتن فاصله زمانی بین ترکشها بوسیله خیزهای سریع از منطقه زده شده عبور نمائید.

(یادآوری : بهترین محل برای حفاظت خود در فاصله دو خیز متوالی ، استفاده از محل ترکش گلوله ها میباشد زیرا احتمال امکان فرود یک گلوله در محل گلوله قبلی بعید بنظر میرسد )

2 – پیشروی زیر آتشهای نزدیک دشمن : در زیر آتشهای نزدیک دشمن که معمولاً دقیق خواهد بود ،بدون کشتن قبلی دشمن یا کسب برتری آتش ، پیشروی غیر ممکن است . در چنین مواردی باید از تکنیکی که به آتش حرکت و آتش و انتقال موسوم است استفاده کنیم .

نکاتی که قبل از اجرای پیشروی باید در نظر داشت :

رزمنده ای که زیر آتش دشمن با استفاده از آتشهای خودی پیش میرود باید قبل از ترک یک سنگر ، سؤالات زیر را از خود بکند :

1 – کجا بروم ؟ قبل از حرکت محل جدیدی را انتخاب کنید که بتوانید به سرعت یا بطور مخفی خودتان را به آن رسانیده و تا می شود در آنجا محفوظ باشید.

2 – از چه راهی بروم ؟ مسیر پوشیده و مخفی موجود را که به موضع جدید منتهی می شود ،انتخاب نمایید.اگر راه مخفی وجود ندارد از بهترین و کوتاهترین مسیر حرکت کنید.

3 – چطور بروم ؟ با توجه به وضعیت زمین مشخص نمائید چطور حرکت کنید .(به حالت چهار دست و پا ، خیز و خزیده و یا حرکت از راه مخفی بنحوی که دیده نشوید).

4 – چه وقت بروم ؟ با در نظر گرفتن نکات زیر زمان مناسب برای پیشروی هنگامی است که :

الف ) آتش توپخانه و سایر جنگ افزارهای خودی شدیداً روی دشمن باشد.

ب ) آتش جنگ افزارهای دشمن خنثی یا تخفیف پیدا کرده باشد.

ج ) توجه دشمن و آتشهای او به سمت و محل دیگری باشد.

د ) دید دشمن بوسیله دود و گرد و غبار و یا سایر عوامل ، محدود گردیده باشد.