وقتي قدم در بوستان گل‌هاي بهشتي مي‌گذاري، نسيمي از عطر بهاري تو را در آغوش مي‌گيرد و تو را در آسمان پرواز مي‌دهد. وقتي نام شهيد را بر لب‌هايت جاري مي‌كني، در گوشه‌اي از قلبت حك مي‌كني و خدا را شاهد مي‌گيري كه نروي جز راهي كه آنها رفتند و قدم در راهي بگذاري كه آنها گذاشتند. آن لحظه فرشتگان آسماني تو را ستايش مي‌كنند. وقتي در قنوت نمازهاي شبت غرق راز و نياز با خدا مي‌شوي و آن هنگام براي شهدا دعا مي‌كني و از خدا مي‌خواهي تا شهيد شوي، آن لحظه احساس مي‌كني كه تمام گل‌هاي شقايق به تو لبخند مي‌زنند. خودت را در آسمان مي‌بيني؛ درست بين فرشتگان آسماني.
منوی اصلی
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
